مسجد پامنار سبزوار
مسجد پامنار سبزوار
این بنا کهن ترین مسجد شهر سبزوار است که به نام مسجد آدینه نیز شهرت داشته و امروزه در خیابان بیهق قرار دارد. بنا به نوشته متون در سال ۳۱۷ قمری به همت امیر ابوالفضل زیاری تجدید بنا گردید و در سال ۴۲۰ قمری برای آن مناره ای ساخته شد. مسجد پامنار مشتمل بر ایوان، شبستان و صحن است که تزیینات آن منحصر به کاشیکاری می باشد.
راه ورود به مسجد پامنار در کنار خیابان بیهق است و دارای سردر کاشیکاری است که تمام کاشیها جدید می باشند. مسجد پامنار از کف خیابان بیهق به اندازه پنج پله بلندتر است و دیوار مسجد به طرف خیابان ازاره بلند سنگ چین دارد و در لبه پخ این سردر آیه شریفه ان المساجد الله و چند آیه دیگر را نوشته اند و در زیر کتیبه نوشته شده "معمار کربلایی میرزا حسین رضوانی و کاشی پز حاج یوسف قدس" و در کتیبه روی پایه سردر سوره مبارکه جمعه را نوشته اند و در دو طرف درب مسجد سوره مبارکه هل اتی تا حین من الدهر نوشته شده و در آخر کتیبه نوشته شده "از کلب پست تر در خانه خدا حاجی محمد اسماعیل صولتی ۱۳۷۲".
شبستان مسجد دارای نه ضربی، به عرض ۲۵/۱۱ متر و طول ۱۵/۱۷ متر می باشد و فضای مسجد با آنچه زیربنای شبستان است در مجموع ۳۵۰ متر است. مناره ی جنبان مسجد نیز در گوشه شمال غربی بنا واقع شده و دارای بیست و سه متر ارتفاع است.
در زیر موذنه مناره جنبان مسجد پامنار کتیبه ای با خط آجری برجسته عبارتی دارد که چنین خوانده می شود"بسم الله الرحمن الرحیم الله. محمد، علی، فاطمه، حسن، حسین ...".
مسجد پامنار علاوه بر درب خیابان بیهق، درب دیگری در کوچه شمالی مسجد که به نام کوچه سیادتی نامیده می شود، دارد.
شرح تصاویر:
تصویر بالا: نمای کلی مسجد پامنار سبزوار در حاشیه خیابان بیهق.
تصویر پایین: گوشه ای از مناره مسجد پامنار با تزیینات آجری و کتیبه کوفی بر بدنه مناره.
میثم جلالی